پژوهشي تازه نشان مي‌دهد حالتهاي چهره تأثير کمي روي احساسات مي‌گذارند و خنديدن ميتواند احساس شادبودن را در انسان تقويت کند.
پژوهشگران دانشگاه تنسي واقع در ناکسويل و دانشگاه A&M تگزاس، داده‌هاي مربوط‌به آزمايش‌هاي 50 سال اخير را بررسي کردند تا بتوانند بفهمند حالتهاي چهره مي‌توانند به بُروز احساسات مربوط به اين حالات منجر شوند يا خير. نيکلاس ک، دانشجوي دکتري رشته‌ي روان‌شناسي اجتماعي در دانشگاه تنسي و پژوهشگر مسئول اين مقاله، دراين‌باره گفت:
عقل سليم به ما مي‌گويد اگر لبخند بزنيم، به‌سادگي مي‌توانيم کمي خوشحال‌تر شويم يا اينکه اگر اخم‌هايمان را درهم بکشيم، مي‌توانيم خود را در حالت جدي قرار دهيم. باوجوداين، روان‌شناسان 100 سال است که با اين ايده مخالف هستند.
در سال 2016، اين اختلافات بيشتر جدي شد: يعني زماني‌که 17 گروه از پژوهشگران نتوانستند آزمايش شناخته‌شده‌اي را تکرار کنند که نشان مي‌دهد عمل فيزيکي لبخند ميتواند باعث شود مردم شادتر شوند.
ک دراين‌زمينه مي‌گويد:
برخي از پژوهش‌ها شواهدي مبني بر تأثير حالتهاي چهره روي احساسات انسان را نشان نمي‌دهند؛ اما نمي‌توانيم روي نتايج هر مطالعه تمرکز کنيم. روان‌شناسان اين ايده را از اوايل دهه‌ي 1970 آزمايش کرده‌اند؛ بنابراين، مي‌خواستيم به همه‌ي شواهد نگاه کنيم.
خنديدن باعث مي‌شود انسان احساس شادي بيشتري کند؟
ک و گروهش با استفاده از روشي آماري به‌نام «فراتحليل» داده‌هاي 138 پژوهش را ترکيب کردند که درمجموع، بيش از 11,000 نفر را در سرتاسر دنيا بررسي کرده بود. طبق نتايج حاصل از روش فراتحليل، حالتهاي چهره تأثير کمي روي احساسات انسان مي‌گذارند. به‌عنوان مثال، خنديدن باعث مي‌شود انسان شادتر شود يا اخم‌کردن باعث مي‌شود انسان عصباني‌تر يا غمگين‌تر شود.
ک دراين‌باره مي‌گويد:
فکر نمي‌کنيم مردم مي‌توانند به روش خود به شادي لبخند بزنند؛ اما اين نتايج هيجان‌انگيز هستند؛ زيرا آن‌ها سرنخ‌هايي درباره‌ي نحوه‌ي تعامل بدن و ذهن براي شکل‌دادن به تجربه‌ي آگاهانه‌ي انسان از احساسات را دراختيارمان قرار مي‌دهند. هنوز بايد چيزهايي زيادي درباره‌ي اثرهاي بازخورد حالت چهره بياموزيم؛ اما اين روش فراتحليل ما را اندکي به درک نحوه‌ي کارکرد احساسات نزديک‌تر مي‌کند.
درباره این سایت